Nabeschouwing Franse klassiekers
HET MOEST UIT MIJN TENEN KOMEN
We komen om te winnen. Je hoort het vaak genoeg. Maar zo vaak als je het hoort, zo weinig lukt het in de praktijk. Een kwestie van goede benen, het goede moment, of gewoonweg goed geluk. Kortom, alles moet kloppen op die ene dag. Ook nu zei het team vooraf: we gaan voor de winst. Want ja, anders kun je net zo goed thuisblijven toch?
“In de lokale rondes zat een lastige steile klim. Een kopgroep reed weg en ik schoof mee. Ik draaide wel mee maar niet volle bak, want ik wilde nog steeds winnen hier.” Ze had haar zinnen gezet op deze wedstrijd. Ze zat in de winning mood na etappewinst in de Simac Ladies Tour. “Dit parcours lag mij en het deelnemersveld was niet zo sterk dat een alles of niets poging onmogelijk was. In dit veld pakken ze me niet 1,2,3 terug.”
“M’n eerste valpartij dit jaar dus ik mag nog van geluk spreken dit seizoen.” Kirstie en Quinty rijden haar met een noodgang weer terug naar het peloton. Terug in de wedstrijd. Aanvalspogingen genoeg, maar niks lijkt te slagen. “We waren super actief allemaal. Nicole zat heel vaak mee, maar het parcours was net niet zwaar genoeg.” Het eindigt in een sprint. Zonder betekenis voor Parkhotel. “Ik gooide mezelf er wel in, want de benen zijn goed en je weet het nooit. Totdat ze voor m’n neus bijna onderuitgingen. Toen brak het bij mij en dacht ik laat maar. Dat was het me niet waard.”
Uitslag A Travers les Hauts de France
1. Mischa
24. Kirstie
39. Quinty
42. Nicole
Uitslag Grand Prix de Fourmies
26. Quinty
27. Mischa
55. Kirstie
83. Nicole
96. Belle
FOTOGALLERIJ