Voorbeschouwing Italiaanse klassiekers

Tijd voor toetjes! Op de valreep van een lang seizoen. En waar smaken die beter dan in het land van de desserts. Tiramisu, panna cotta, gelato en ga zo maar door. Kan het team zichzelf trakteren op een mooie Italiaanse afsluiter?

Twee wedstrijden. Twee kansen op succes. Eerst zaterdag met de Giro dell’Emilia. De klassieker met vlakke aanloop eindigt in een supersteile klim. De beroemde San Luca. Een 2 kilometerlange lijdensweg omhoog voor
veel rensters. Wie hier wint is vaak iemand om naar uit te kijken in de toekomst. Op de erelijst pronken de namen van Demi Vollering (2019), Cecilie Uttrup Ludwig (2020) en Mavi Garcia (2021). Alle drie hebben inmiddels mooie wedstrijden op hun palmares bijgeschreven.

Dan even twee dagen rust. Op dierendag mag het peloton weer opstappen voor de Tre Valli Varesine. De race is toe aan zijn 2e editie. Tussen start en finish ligt nog geen 90 km. Je zou haast denken een juniorenkoers qua afstand. Maar bij de vrouwen betekent kort vaak krachtig. Het venijn zit ‘m in de slotrondes van net geen 12 km. Deze leggen de rensters viermaal af. Een heuvelachtig circuit met telkens de Montello klim erin van 1 km à 6.5% met uitschieters naar de 10%. Perfect voor aanvallers. Daarna is het smal, technisch en grotendeels afdalen naar de finish in Varese.

Wie voor het eerst sinds lange tijd weer een nummer opspeldt is Julia van Bokhoven. De klimster uit Tilburg is blij dat ze dit seizoen op de fiets kan afsluiten. En dat in Italië! Het land waar ze sinds de Strade Bianche van vorig jaar toch een beetje verliefd op is geworden. Haar terugkeer eerder dit seizoen in het peloton was geen succes. De oorzaak? Een beknelde liesslagader die bleef knellen ook na haar operatie. In de tussentijd trainde ze door, hopend dat het goede gevoel in haar been als vanzelf terugkwam. Maar de pijn bleef. Terug bij af. Terug bij de artsen. Die zochten naar een oplossing. En d
ie lijkt te zijn gevonden. Sinds kort kan Julia weer echt verbetering zien op de fiets.

“Daarvoor kon ik 3 minuten boven m’n omslagpunt rijden en was ik al op. Nu loopt dat getal alleen maar positief op. Ik kan weer lange zware blokken aan. Links is nog lang niet even goed als rechts, want dat been heeft een jaar stilgelegen. Maar dat gevoel van verzuring komt steeds later en minder extreem als eerst.”

Gesteund door de ploeg is ze mee op misschien wel de mooiste wedstrijdreis van het jaar. De ploeg vertoeft vanaf maandag al lekker in Italië. “Ray zei midden in het seizoen al tegen me: het maakt me geen reet uit hoe je rijdt, maar ik hoop dat je mee kan naar Italië om het seizoen positief af te sluiten en zo goed de winter in kan gaan. Toen de dokters zeiden dat het kon was mijn enige vraag: Is mijn wedstrijdfiets in orde Ray?”


Zogezegd, zo gedaan. Julia is samen met Femke Gerritse, Kirstie van Haaften, Mischa Bredewold, Nicole Frain en Quinty Schoens klaar voor het toetje van het seizoen. “Ik ben zo blij om weer met die meiden op pad te zijn. Ik heb nu al 10x in m’n broek gepiest van het lachen.”

Geniet ervan Juul! En maak er wat moois van met z’n allen!