Nabeschouwing Kreizh Breizh en GP Plouay

BLIJ DAT DE BENEN NIET IN BED LAGEN

De Franse koersen zitten erop. Voor even. Half september keren we alweer terug naar het land van wijn, croissants en brie. Op het menu afgelopen week stonden twee klassiekers. Donderdag was het tijd voor Kreiz Breizh Elites Féminin. De opwarmer voor zaterdag. Met 137 km en meer dan 1800 hoogtemeters worden de benen flink wakker geschud.

Na een rustweek was Femke Gerritse benieuwd hoe ze ervoor stond. De Tour en Scandinavië hadden er aardig ingehakt. Fysiek en mentaal. Het lijf was op. Het naseizoen lonkt. Maar zo ver is het nog niet. Het seizoen is nog lang. Waren de benen op tijd hersteld? In de vijf finalerondes zat de côte du Stade Mont Bareil (900m a 6%). Een kopgroep ging ervandoor. Ze twijfelde. Ben ik wel goed genoeg? En weg was kopgroep. Zonder Gerrie. Een gok die later goed uitpakte. De koploopsters werden teruggepakt op de laatste klim en de volgende aanval kwam. Nu durfde ze wel mee te gaan. De benen waren goed. “Daar had ik stiekem op gehoopt, maar niet verwacht. Zeker niet na weinig harde trainingen en veel rust.” Ze finishte als 13e met tevreden benen. “Dat gaf mij vertrouwen. De benen waren er en lagen niet nog in m’n bed.” Ook Ella Wyllie reed een sterke wedstrijd binnen de top dertig.

Vertrouwen. Dat groeit met goede benen. Met mooie uitslagen. Met aanvallen. Met een trui om je schouders. Maar zo snel als het groeit, zo snel kun je het ook kwijt raken. Een valpartij. Een blessure. Nog een valpartij. Je fiets voelt anders dan anders. Je verliest het vertrouwen. In je fiets, maar vooral in jezelf. Elke renster maakt dit mee. De één vliegt, terwijl de ander zich afvraagt: waarom loopt het niet? Voor Nicole is het zoeken in de koersen waar ze juist had willen vlammen.

Zoals in GP Plouay op zaterdag. Weer een val. Weer een knauw in je zelfvertrouwen. Soms lijkt het alsof alles zich ineens opstapelt. Het vernieuwde parcours hielp daarin niet mee. Femke: “Er was geen kilometer rechtdoor. Het was links, rechts, op en af over smalle wegen. Je moest constant opletten. Het was best gevaarlijk.” Bij de les blijven voor ruim 158 km. Dat zijn 4 lesuren achter elkaar. Probeer dat maar eens met aardrijkskunde, scheikunde, wiskunde en nog een uur luisteren naar die saaie geschiedenisleraar over iets wat zich in 1840 heeft afgespeeld, waarbij die je onverwachts ook nog eens overhoord. Doodvermoeiend. Alleen al zonder fiets.

Met fiets is het een afvalrace. In de finalerondes blijven de sterksten over. Een kopgroep van 14 rensters gaat de slotkilometers in. Amber Kraak en Mavi Garcia weten te ontsnappen en gaan sprinten om de winst. De Spaans kampioene weet de Nederlandse van haar eerste profzege af te houden. In de pelotonsprint is Femke attent. “Ik ging ‘m als 2e / 3e aan. Ik had eindelijk de ruimte om echt voluit te kunnen sprinten. Dat ik het afleg tegen wereldkampioene Balsamo is normaal. Maar veel kwamen er niet over mij heen.” Als 20ste bolt ze over de meet. “Ja, ik mag best tevreden zijn”, sluit ze mee af.

Uitslag Kreiz Breizh Elites Féminin

13. Femke
25. Ella
30. Nicole
71. Pien
72. Quinty
73. Marith

Uitslag GP Plouay

20. Femke
46. Quinty
69. Ella
73. Pien

FOTOGALLERIJ